Teatr mój widzę…
28 listopada 2021Bo ten teatr to taki epizod był. Ale czyż nie z epizodów życie ziemskie się składa? To pierwszy stopień życiowych schodów przy wędrówce na samą górę poznania, do zajrzenia w samego siebie. Dowiedzieć się, co tam człowiek w sobie nosi. To pierwsze próby chyba takiego zaglądania. Może nauka odwagi, by wyjść przed innych. Światu, albo kilku osobom na uczelnianej widowni chociaż, samemu sobie powiedzieć: patrzcie ludzie, taka jestem. Niedoskonała. Braku tej doskonałości chyba człowiek najbardziej się lęka. Włosy może mam i ładne, ale kolana to z pewnością za grube. I wtedy wszyscy na te moje kolana patrzą. Niejeden mógłby powiedzieć:…
Dom z czerwonej cegły
Kupili dom. Nieduży, z czerwonej cegły, z drzwiami, co farba brązowa dawno temu z nich zeszła. Taki dom z historią już przeżytą. Już ktoś w nim kiedyś mieszkał, własne życie budował. Ściany w pokojach pomalowane na różowo…
Jarosław
Bo to podła kanalia jest. Nielubiany we wsi przez nikogo. Nie poznałam jeszcze takiego co powiedział, że sympatyczny, pogawędzić z nim można albo pracę człowieka uszanuje. Zakała taka, że wszystko potrafi poniszczyć, chociaż niby taki, wielki budowniczy…
Sąsiad
Zawsze mi machał jak wiejską szosą z psami szedł. Rano zazwyczaj. Jeszcze przed śniadaniem. Najpierw z dwoma chodził, a potem już tylko jedna sunia mu została. Dwie wielgachne, kudłate suczki, jakby przyklejone do niego na stałe. Wpatrzone…
Uwiecznianie
Zabrałam ich wtedy do sadu, gdy na syna czekali. I w tym sadzie tak to ich czekanie uwiecznić chciałam. Chciałam, by pięknie było, by w przyrodzie światu się zaprezentowali. Ciut w strachu wówczas Oni, że póz do…
Czas oczekiwania
…bo na przyjście dzieci na świat powinno się czekać tak jak Oni czekają. Z miłością. Radością. Z tym największym pięknem oczekiwania. Wzruszeniem od czasu do czasu, że ten ich Mały Człowiek, choć jeszcze przed światem ukryty, już…
Takeśmy się z Panem Wiesławem nad życiem zamyślili…
Może to odwieczny lęk człowieka, że w ogóle jest na świecie, legł u podstaw wynalezienia aparatu fotograficznego. W każdym razie doczekał się człowiek wreszcie wynalazku, który zaszczepił w nim wiarę, że istniał, istnieje i będzie istniał. Wielka…
Rychło w czas
Tyle tych zdjęć się nagromadziło, tyle wraz z nimi ludzkich historii, tyle odwiedzonych miejsc i…zjedzonych kawałków komunijnego tortu. I ciągle czasu brak, by zebrać, umieścić, zaprezentować, może czyjeś oko ucieszyć. I nagle się człowiek budzi, że to…
Boso
Jedyne na co czekam to, by tego lata jabłonka w dzikim sadzie we wsi, owoce wydała. Pójdę wtedy tam boso, jabłek z robakami nazbieram, może szarlotkę z nich zrobię, może octu jabłkowego. Osobiście wolałabym bez robaków, ale…
Nie trzeba wiele
Czasem nie potrzeba wiele. Można się spotkać, po sadzie pobiegać, pośmiać zupełnie nie wiadomo z czego, na trawie posiedzieć i jabłka zjeść. Kiecki poprzymierzać i sprawdzać, która bardziej do zielonych drzew pasuje. Można też w środku maja…
