Rychło w czas
9 listopada 2020Tyle tych zdjęć się nagromadziło, tyle wraz z nimi ludzkich historii, tyle odwiedzonych miejsc i…zjedzonych kawałków komunijnego tortu. I ciągle czasu brak, by zebrać, umieścić, zaprezentować, może czyjeś oko ucieszyć. I nagle się człowiek budzi, że to już listopad a komunijne na bloga jeszcze nie wrzucone. Rychło w czas, niejeden by powiedział. Może i o umieszczeniu zapomniałam, życiem mocno pochłonięta, ale każdą z tych rodzin bardzo dobrze pamiętam. Bo to wielkie szczęście trzeba mieć, że jedzie się pstrykać i wszędzie człowiek czuje, że do „swoich” jedzie. Pamiętam wszystkich i każdego z osobna: Majkę, co po trzech godzinach fotografowania, łapie mnie…
Boso
Jedyne na co czekam to, by tego lata jabłonka w dzikim sadzie we wsi, owoce wydała. Pójdę wtedy tam boso, jabłek z robakami nazbieram, może szarlotkę z nich zrobię, może octu jabłkowego. Osobiście wolałabym bez robaków, ale…
Nie trzeba wiele
Czasem nie potrzeba wiele. Można się spotkać, po sadzie pobiegać, pośmiać zupełnie nie wiadomo z czego, na trawie posiedzieć i jabłka zjeść. Kiecki poprzymierzać i sprawdzać, która bardziej do zielonych drzew pasuje. Można też w środku maja…
Pies
Po co człowiekowi taki pies? Sierść gubi, pod nogami się plącze, spokoju nie daje. Jeść bez ustanku, by jadł. Łapy brudne po deszczu ma i śmierdzi czasem. Tak czy siak, jak w domu śpi to sprzątać non…
Stodoła
Na skraju wsi stoi stodoła. Ledwo co na ziemi się trzyma. Podmuch silniejszy wiatru i nie wiadomo czy na ostatnich deskach dałaby radę w całości ustać. Odkąd w lesie mój dom się mieści, odkąd mój los z…
Pani fotograf, ale pani poprawi w fotoszopie?
Każdy na zdjęciu ładnie chce wyjść. Wręcz ślicznie nawet bym powiedziała. Niejeden chciałby być inny. Ten co ciut utyty, niczym kłos chudziuteńki marzy, by w pamięci własnej i innych się zapisać. Temu szczuplutkiemu niekiedy po nocach śni…
Nie od razu się zdarzyli
Czekałam na nich w starej „renówce” pod budynkiem Urzędu Stanu Cywilnego. A cyknę budynkowi, skoro już tak siedzę, by mieli zdjęcie miejsca zaślubin. Niefotogeniczny ten budynek, ale zrobię. Radio w aucie zepsute i nie naprawię go już,…
Twarz
Wolę naturalnie, że tak człowiek z zaskoczenia tym aparatem ustrzelony. Widać wtedy jaki jest. Czy radosny, szczęściem promienieje czy może jednak smutek gdzieś głęboko pochowany ma. A w oczach widać. Nawet jak uśmiech światu pokazuje a w…
Chleb
Marylka chleb piekła. Dla ludzi. W każdy czwartek, piątek i czasem w środy. I tyle samo było w tym pieczeniu szczęścia co udręki. Jakby po równo się rozkładało. Nie musiała przecież piec, ale to pieczenie tak spadło…
Zbyszek
Zbyszek pół życia po świecie się tłukł. Nie to, że go tak ciągło do tej zagranicy, że aż tak bardzo inne światy chciał poznawać ale pragnienie miał, by w dostatku żyć i rodzinie luksusy największe zapewnić. A…
Kiedyś go nie lubiłam
Kiedyś to go nawet nie lubiłam. Szum wokół siebie robił, rozproszony taki, jakby chciał światu pokazać, że jest. Jakby chciał powiedzieć: „hej JESTEM”. Patrz na mnie!!! Patrzcie na mnie wszyscy, jak teraz bardzo wyraźnie powiem errrrr”. A…
